Ως κολυμβητής έχω μάθει ότι ο συγχρονισμός είναι το παν. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η δύναμη έρχεται όχι μόνο από τη δύναμη, αλλά και από το ρυθμό - δουλεύοντας με το ρεύμα, όχι εναντίον του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να βρει τον ρυθμό της. Πιστεύω ότι οι γενιές θα πρέπει να σταματήσουν να «κολυμπούν» η μία εναντίον της άλλης και θα πρέπει να αρχίσουν να προχωρούν μαζί. Σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει κλιματική κατάρρευση, πολέμους, οικονομική αβεβαιότητα, χρειαζόμαστε κάθε φωνή - κάθε γενιά. Η Ευρώπη πρέπει να είναι ένας τόπος όπου ζούμε ο ένας με τον άλλον, όχι ο ένας μετά τον άλλον. Φυσικά, οι εμπειρίες των γενεών είναι διαφορετικές, οι πόλεμοι στα 20 και 60, για παράδειγμα, είναι διαφορετικοί, αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι υποφέρουν ούτως ή άλλως, οπότε οι άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών πρέπει να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον όταν όλοι αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα. Τόσο οι νέοι όσο και οι ηλικιωμένοι μπορούν να ωφεληθούν ο ένας από τον άλλο. Το θέμα είναι να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι στον χρόνο.